گل آستر یا گل ستاره‌ای یکی از گل‌های زیبا و محبوبی است که اکثر گونه‌هایش دارای گل‌های ریز و ستاره‌ای شکل سفید، آبی و طلایی رنگ است. برخی گونه‌هایش گل‌های درشتی دارد و مانند گل داوودی، گلدهی را در روزهای کوتاه انجام می‌دهد. داشتن گل و گیاه در باغ و منزل و نظاره هر روزه آن‌ها می‌تواند به دمیده شدن نشاط و شادابی در زندگی کمک زیادی کند از این رو در این مقاله قصد داریم تا به معرفی و بررسی شیوه های کاشت و نگهداری گل آستر بپردازیم.

آشنایی با گل آستر

گل های این گیاه اغلب از 2.5 تا 5 سانتی متر قطر دارند. اواخر بهار تا اواسط پاییز زمان شکوفایی و رویش گونه های مختلف گل آستر است. ارتفاع گل های آستر بر حسب گونه از 20 میلی متر تا حدود 2 متر متفاوت است.

گونه های معروف گل آستر

1-آستر آلپی

2-آستر ایتالیایی

3- آستر طلایی

4-آستر تاتاری

5-آستر دریایی

آستر آلپی

آستر آلپی یکی از محبوب ترین گونه های گل آستر است که بومی کوهستان های قاره سبز است. همانطور که از اسم این گونه می توان حدس زد این گل در واقع متعلق به کوهستان آلپ است، رشد این گونه بین 15 تا 30 سانتی متر می باشد. گل های آن به رنگ های صورتی، سوسنی، بنفش روشن و بنفش تیره، آبی و سفید دیده می شوند. دوران شکوفایی گل آستر آلپی اواخر بهار تا اوایل تابستان است.

آستر ایتالیایی

ارتفاع ایتالیان آستر یا آستر ایتالیایی بین 20 تا 50 سانتی متر است و گل هایش رنگ سوسنی دارند. دوران شکوفایی و گلدهی آن از اواسط تابستان تا اواسط پاییز شروع می شود.

 آستر طلایی

آستر طلایی را با نام لینوسیریس آستر هم می شناسند، ساقه هایش حدودا 10 تا 50 سانتی متر ارتفاع دارد و همانگونه که از اسمش پیداست گل هایش به رنگ زرد هستند و در اواسط الی اواخر تابستان شکوفایی خود را آغاز می کنند.

آستر تاتاری

آستر تاتاری که از اسم آن هم می توان حدس زد متعلق به شرق آسیاست این گیاه در واقع بومی شرق هند است. گل های این گونه سفید رنگ هستند و مرکزی طلایی دارند و تا حدود 90 سانتی متر رشد می کنند.

آستر دریایی

آستر دریایی یا تریپولیوم آستر، تا 50 سانتی متر ارتفاع می گیرد و گل های آن بنفش رنگ هستند و از اواسط تا اواخر تابستان بر روی این گل شکوفا می شوند و این گلدهی تا پاییز ادامه پیدا می کند.

نیازهای محیطی و شرایط نگهداری

در طول فصل رشد، زمانی که خاک نیمه خشک شده است برای آبیاری گیاه مناسب می باشد. رطوب خاک باید در حد متوسط باشد، اگر بیش از اندازه باشد ممکن است سبب تضعیف ساقه ها و در نهایت پوسیده شدن آن ها شود که این امر منجر به پژمردگی و مرگ گیاهمی شود. یکی از عواملی که می تواند سبب چروکیدگی و پوسیده شدن برگ ها شود خشکی گیاه است.

نور مستقیم و کامل آفتاب برای گل آستر مناسب است، منظور از دریافت نور کامل، دریافت حداقل بین 6 تا 8 ساعت نور آفتاب است. نور کم محیط باعث می شود که این گیاه نتواند به خوبی گلدهی کند، یکی دیگر از عوارض نور کم بروز بیماری های قارچی در گیاه است بخصوص لکه های برگی و سفیدک های پودری. نور بیش از اندازه به آن آسیب خاصی وارد نمی کند اما اگر تابستان های خیلی گرم در منطقه رشد گیاه وجود داشت، بهتر است عصرها گیاه در سایه قرار داشته باشد، این مسئله باعث رشد و شادابی گیاه خواهد شد.

گل آستر چندان نسبت به نوع خاک حساس نیست اما خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد که آب در پای گل ماندگار نشود زیرا این مسئله باعث بروز بیماری های قارچی و نابودی گیاه خواهد شد. هنگام آماده سازی باغچه برای کاشتن گل آستر از مخلوط خاک باغچه، خاک برگ، و کود بسیار پوسیده گاوی را مهیا کنید. هر بهار یک لایه خاک برگ با ضخامت 5 سانتی متر، به اطراف ساقه اصلی گیاه اضافه کنید.

تکثیر گل آستر

راه تکثیر این گیاه کاشت بذر است، بذرها از روی گیاه مادری تهیه می شوند. معمولا برای اینکه جوانه زنی بذرها افزایش پیدا کند آن ها را در پاکت کاغذی و در مکانی خشک و در یخچال (با دمای چهار یا پنج درجه سانتی گراد) به مدت 4 تا 6 هفته نگهداری می کنند. برای کاشتن بذرها از مخلوط خاک برگ و کوکوپیت و یا خاک برگ خالی می توان استفاده کرد. پیش از آن که خاک برگ را استفاده کنید باید آن را الک کنید تا بافتی یکنواخت پیدا کند. برای جوانه زنی بذرها، عمق کاشت باید 2 سانتی متر و دما بین 18 تا 21 درجه باشد. بهتر است برای این که بذرها جا به جا نشوند برای آبیاری در روزهای اول از روش غبار پاشی استفاده کنید.

هرس: اواخر خرداد ماه و ابتدای تیر زمان مناسبی برای هرس این گل است، می توان ساقه های گل را تا یک سوم ارتفاع کوتاه نمود و دو سوم از ارتفاع را باقی نهاد تا رشد ساقه های جانبی بیشتر شود و گیاه گلدهی بیشتری کند. اگر این کار اشتباها اواخر تیر ماه انجام شود می تواند سبب کم شدن گلدهی گیاه شود. قطع گل های پژمرده در زمان گلدهی، طول دوره گلدهی را افزایش خواهد داد.

آفات و بیماری‌ها:

سفیدک پوری، بیماری زنگ، لکه برگی (قارچ)، شانکر، بیماری هایی هستند که این گیاه را تهدید می کنند. این بیماری ها در اثر شرایط نامطلوب نگهداری به وجود می آیند به ویژه نور و آبیاری در بروز و عدم بروز بیماری ها بسیار موثر هستند. از جمله آفات این گیاه می توان شته ها، انواع کنه ها و نماتدهای گیاهی را نام برد.