بهار آیت بزرگ خداوند و نشانی از حیات طیبه است. انسان برای زندگی بهاری و در بهار سرشار از زیبایی، بهار توحید و عبودیت و آزادی و بهار عدالت و عشق و کرامت خلق شده است. همه پیامبران الهی و صالحان به دنبال شکوفایی حقیقت انسان و رساندن او به انسانیت اصیل و بالاترین مدارج هستی بوده اند. متاسفانه تا کنون آنچه بوده عموما زمستان بی عدالتی و بداخلاقی و جهل و تحقیر انسانها بوده است.
بشریت هنوز طعم بهار انسانی را که در قامت بلند و نورانی انسان کامل، امام عصر(ع) متجلی است نچشیده اند. هر نوروز یک میعاد و تجدید میثاق موحدان و عاشقان با بهار، البته در سطحی بالاتر و افقی وسیعتر است. شادی همگانی و نرمی قلوب و جوشش محبت و عشق در لحظه تحویل سال بهترین نشانه از حضور و عنایت گل سرسبد هستی و عینیت عشق و محبت، یعنی امام زمان علیه السلام به همه نوروزیان و بهاریان و همه ملت¬ها، اقوام و نژادها است.
ملت ایران هزاران سال به دنبال بهار حقیقی بشریت بوده است و با برپایی جشن آسمانی و انسانی نوروز هر ساله در فضایی از ایمان و عطر گل نرگس و قرآن و عشق، عهد خود را با بهار و برای رسیدن به بهار تجدید می¬کند.
هفت سین ایرانی و رنگ و مشخصات پرچم ایران هم جلوه ای از بهار حقیقی و خواست تاریخی ملت ایران برای رسیدن به بهار است.
نوروز یک سرود است، سرود زیبائی. نوروز یک ترانه است، ترانه مهربانی . نوروز یک سروش است، سروش آسمانی . نوروز یک درود است، درود بر بهار انسانی:
سلام بر تو ای بهار انسان ها سلام بر تو ای خرّمی دوران ها
توسرآمدی، سَروَری، سَیّدی، سالاری چهار”سین” از هفت “سین” ایرانی
تو سبزی، تو سرخی، تو سپید تو خود بهار عشقی و هفت”سین” امید
“سین”، سبز، ریزش خزانه، رویش جوانه؛ در پایش زمینه، در زایش زمانه
“سین”، سپید، زلال جلوة “بود”؛ نمایش هَمایش هستی، عشوة “وجود”
“سین”، سرخ، روی گونه، پای لب؛ بوسة یک جان عاشق، جسمِ تب
تو رنگِ سرخِ حسینی ، ترانة وفا؛ سپید چو روی ماه، مدیحه زهرا(س)
تو رنگ “علی” را دوست می داری؛ منم کنار سبزینة دلت جاری
توسرخی، سفیدی، سبز می مانی تورنگ رایت مردمان ایرانی
زمانه ترا صدا می کند بشنو! به قصیدةفریاد و غزل های پنهانی!
پیشاپیش فرا رسیدن نوروز دل انگیز باستانی را تبریک عرض می کنم. پاسداشت آئین الهی – انسانی نوروز، فریاد”زنده باد زندگیِ” ملت¬هایی است که در پرتو معرفت ایرانی، حقیت توحید الهی و مهر محمدی(ص) را جستجو می کنند. لحظة تحویل سال، لحظةتجدید میثاق با تک سوار عشق و حقیقی-ترین بهار هستی، موعود امم و منجی بشر است. غریو بلندی که زمین و زمان از زمزمة انسان پژواک می¬دهند که