درخت آکاسیا گونه با ارزش بومی مناطق نیمه گرمسیری

درخت آکاسیا از درختان با ارزش مناطق نیمه گرمسیری است که زمستان را تا حدود 9 درجه سانتیگراد می­تواند تحمل کند. در شمال و به خصوص در مناطق ایران در حاشیه خلیج فارس این درختان به فراوانی در کنار جاده­ها و دشت­ها دیده می­شوند. از درختان مقاوم در برابر خشکی و کم­آبی می­باشد. برگ­های آن از تعداد زیادی برگچه­ های ریز تشکیل شده است. در اواخر زمستان این گونه گل­های زرد زیادی را تولید می­کند که بعد از مدتی تبدیل به نیام­های بلندی می­شوند. این نیام­ها در فصل پاییز و زمستان ریزش کرده و باعث کثیف شدن زیر درختان می­شود. گونه مذکور دارای رشد سریعی بوده و به این خاطر نیازمند خاک­های حاصلخیز می­باشد. عمر درخت آکاسیا کوتاه بوده و به طور متوسط 30- 20 سال است. درختان بزرگ و پیر را بهتر است هر از چند گاهی هرس کرد. تا نور به قسمت­های درونی تاج برسد. چون شاخه­ های واقع در سایه از بین خواهند رفت. و هیچ وقت شاخه جدیدی در این قسمت تولید نخواهد شد. بنابراین هرس برای حذف این شاخه­ ها لازم است. گل­های درخت آکاسیا با عنوان میموزا در گل فروشی­ها ممکن است عرضه شود.