مثل نفس
که نمی شودنیاید
باکفشهای عاطفه
توپیش من می آیی
که نمی شودفهمیدتاکجامی رویند
درخیال من پراکنده می شوی
درصدای عطری
بالاترازنجوای یاس ها
نرم تراز
هیجان خلوت شب بوها
ودیگررازی میان مانمی ماند
وقتی تودرشکوه زیبایی
درمن بالامی روی
ورویاهای ناتمام مرا
پرپروازمی بخشی
درکوچه های دلم همیشه ازناودان ها
صدای پای تومی آید
ازتوبایدخیس باران شد
که چترها
توهین به آسمانند!
گلی نوشت:علاقه مهربانم دوستت دارم همیشه وهنوز
باران نوشت:آسمان عاشق توشده تودانه های باران راهم اهلی کردی
من نوشت:ازاینکه سالهادرکنارم هستی ودستم راگرفتی سپاس
بهانه نوشت:من شاعرنیستم توواژه هارامست می کنی…شعرمی کنی
شعری از
مینو غفوری
ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۲۶ شهريور ۱۳۹۴ ۰۱:۱۱ شماره ثبت ۴۰۶۳۲
